Vroeger, begin jaren ’80, had ik als heel klein meisje een armbandje met mijn naam en geboortedatum. Als baby bij de geboorte gekregen. Hij kon een jaar of 2 mee; er zaten namelijk verschillende standjes op. En daarna kreeg ik een nieuwe, weer eentje met naam en geboortedatum en kon ik weer een paar jaar vooruit.
Inmiddels zitten ze goed bewaard in een doosje en kan ik ze helaas niet meer om. Nu ben ik een liefhebber van sentiment, dus toen mijn eerste dochter in 2008 geboren werd, ging ik meteen naar Lucardi. Ook zij kreeg net als ik vroeger een armband met datum en naam. Toch een bijzonder momentje om dat weer terug te zien bij je eigen dochter.
Het is inmiddels een traditie geworden: ik ben in alweer twee dochters rijker en ook zij hebben lekker old school een naamarmbandje om. En ik doe met ze mee! Ik heb inmiddels twee armbandjes om: eentje met drie namen erop en de laatste met die van mijn jongste telg. Noem het truttig, of misschien een beetje ouderwets, maar ik hou ervan!
